"Pędzibłysk to wyjątkowo prefidna zwierzyna. Im lepiej uciekasz tym dla ciebie gorzej."
Pyskacz o Pędzibłyskach
Pędzibłyski są jednym z nielicznych gatunków smoków, które w wyniku ewolucji zatraciły zdolność latania. Ich przemienione skrzydła dają im za to niebywałą szybkość i zwinność.
Opis[]
Dwie dodatkowe pary łap czynią z Pędzibłysków najszybszymi smokami na lądzie. Najbliższym krewnym tego gatunku wydawać by się mógł Śmiertnik Zębacz. Podobnie jak on Pędzibłysk jest niezwykle dynamiczny, choć ma trzy a nie dwie pary kończyn. Głowa i kolce nad karkiem uległy przemianie ponieważ zwierze miało problemy z przedzieraniem się przez gęste zarośla. Tak jak Zębacz potrafi też strzelać kolcami z ogona, choć robi to w nieco inny sposób.
Broń i walka[]
W czasie biegu Pędzibłysk gromadzi ładunki elektryczne właśnie w kolcach od ogona. Gdy kolec jest już zupełnie naładowany smok odchyla ogon i strzela z niego w stronę ofiary. Ponieważ do naładowania każdego takiego pocisku potrzeba dużo energii, a mało kto jest wstanie uciekać dość długo Pędzibłyski uwielbiają bawić się ze swoją ofiarą. Niczym wielkie koty wyskakują przed uciekającym i zmuszają go do gwałtownej zmiany kierunku. Bywa, że jeden taki smok zamęcza swoją ofiarę na śmierć nie używając w ogóle ani jednego kolca. Jednak jeśli ktoś zostanie nim trafiony będzie miał szczęście jeśli nie zginie od razu. Ładunek elektryczny jaki niesie pojedynczy kolec jest dostatecznie potężny, by żywcem upiec dorosłego mężczyznę, dlatego smoki te nie cieszą się sympatią wędrujących po lasach.
Dodatkowo Pędzibłysk dysponuje czterema splunięciami skoncentrowanego płomienia. Choć nie zagraża on życiu człowiekowi potrafi wystraszyć. Pędzibłyski stosują je do popędzania ofiar lub wymuszenia zmiany kierunku ucieczki.
Gdy Pędzibłysk stanie się celem ataku przeważnie ucieka, bo fizycznie nie nadaje się do pojedynków i walki w zwarciu. Nie oznacza to jednak, że zaatakowany poddaje się lub jest zupełnie bezbronny. Jego elektryczne kolce ładują się także w czasie ucieczki. Bywa, że już po chwili biegu przed zagrożeniem Pędzibłysk gwałtownie zawraca i oddaje kilka strzałów z ogona.
Oswojenie[]
Jeśli chce się oswoić tego smoka, wbrew temu co podpowiada natura nie można przed nim uciekać. W przeciwnym wypadku zwierze uzna nas za pożywienie i niechybnie nas zje. Gdy zachowa się spokój wzbudzi się niecodzienne zainteresowanie zwierzęcia. Zacznie nas obwąchiwać i trącać pyskiem. Dobrym pomysłem jest zabranie ze sobą jakiejś ryby lub innego pożywienia, tak, by smok zaczął kojarzyć nas pozytywnie, ale nie jako zakąskę.
Od czasu pierwszego oswojenia Pędzibłyska zwrócono uwagę na niebywałą lojalność i inteligencję tych zwierząt. Swym sprytem znacznie przewyższają psy czy konie i z łatwością uczą się niekiedy całkiem zawiłych poleceń.