Garffiljorg

Artykuł

Galeria

Garffiljorg
Podstawowe informacje
Imię	Garffiljorg
Przezwiska	Garff
Płeć	samiec
Gatunek	Śmiercipieśń
Lokalizacja	Koniec Świata (dawniej) Melodyjna Wyspa (dawniej) nieznana (obecnie)
Status	żyje
Rodzina
Ojciec	przybrany ojciec Garffiljorga
Pozostałe informacje
Debiut	Wiercipieśń

Garffiljorg lub Garff - przedstawiciel gatunku Śmiercipieśń, którego jajo zostało uratowane przez Jeźdźców z rąk Łowców Smoków. W serialu jesteśmy świadkami rozwoju smoka od jaja i pisklęcia do dorosłego osobnika. Po raz pierwszy pojawia się w trzecim sezonie serialu Jeźdźcy smoków: Na końcu świata, w odcinku Wiercipieśń.

Imię smokowi nadali bliźniaki Mieczyk i Szpadka.

Wygląd

W wieku pisklęcym, smoczę jest maleńkie w stosunku do osobnika dorosłego, jest znacznie mniejsze od jego głowy. Również proporcje ciała są zupełnie inne. Wszystkie cztery łapy są podobnej wielkości, duże w stosunku do tułowia, który z kolei jest dość obły. Duża głowa jest zwieńczona małymi jeszcze wachlarzami oraz krótkimi rogami. Ubarwienie smoczęcia nie jest jeszcze tak jaskrawe, jak w przypadku dorosłego smoka.

Jako dorosły osobnik, Garffiljorg nie wyróżnia się niczym szczególnym od innych przedstawicieli swojego gatunku. Jedynie sposób jego poruszania się oraz wyraz twarzy, wskazujące na niejaką nieśmiałość i uległość, stanowią niezbity dowód na to, że smok wychowywał się wśród ludzi i nauczył się przyjaznego stosunku zarówno do ludzi, jak i do innych smoków. 

Charakter

Garff jest dość przyjaznym smoczęciem, chociaż ma skłonności do częstego płaczu, irytującego Jeźdźców. Jedynym sposobem na jego płacz jest śpiew. Poza tym, jako młode, ma duży apetyt. Przejawiał go nawet wobec kurczaka Mieczyka, który tak naprawdę pomógł mu się wykluć. 

Jako dorosły osobnik, Garff jest bardzo ufny i przyjaźnie nastawiony zarówno wobec ludzi, jak i innych smoków, chociaż kieruje się instynktem i nie waha się polować nawet na zaprzyjaźnione z jeźdźcami smoki. Zamiast walki z wrogiem preferuje ucieczkę. Garff jest również w stanie bardzo blisko związać się z ludźmi i smokami, i w bardzo wyraźny sposób okazuje swoje uczucia.

Umiejętności

Już jako smoczę, Garffiljorg wykazuje się umiejętnościami niemal tak zaawansowanymi, jakie posiadają dorosłe osobniki Śmiercipieśnia. Uważnie wsłuchiwał się w piosenki śpiewane przez Jeźdźców, przez co nauczył się tej sztuki sam, a to z kolei pomogło mu później porozumieć się z dorosłym Śmiercipieśniem. Poza tym, smoczę doskonale rozumie, o czym śpiewają ludzie, i potrafi się do tego stosownie odnieść. 

Smoczę posiada również zdolność do plucia zastygającym bursztynem. Wypluwa go wystarczającą ilość, aby unieruchomić kurczaka. Od tej techniki polowania znacznie bardziej preferuje jednak śpiew. 

Garff wcześnie posiadł również ogólną sprawność fizyczną. Był w stanie szybko podnieść się z ziemi, gdy swoim ogonem powalił go dorosły Śmiercipieśń, a prócz tego smok szybko nauczył się również latać. 

Jako dorosły smok posiada wszystkie zdolności charakterystyczne dla swojego gatunku. Nie szczędzi swojego bursztynu zarówno w celu polowania, jak i obrony oraz ucieczki. Jego śpiew skutecznie hipnotyzuje wszystkie smoki (za wyjątkiem Wichury). 

Historia

Jeźdźcy smoków: Na końcu świata (sezon 3)

W odcinku Wiercipieśń dowiadujemy się, że Łowcy Smoków zdobyli jajo Garffa. Kiedy Jeźdźcy pojawili się w pobliżu ich pozycji, Łowcy wystrzelili jajo w powietrze, aby odwrócić uwagę Jeźdźców w stronę jeszcze nienarodzonego smoczęcia. Tak też się stało i jajo trafiło na Koniec Świata.

Garff wykluwa się z jaja

Podczas gdy Czkawka i Śledzik zastanawiali się, do jakiego smoka należy jajo, kurczak Mieczyka dostrzegł je i usiadł na nim, wysiadując je. Niedługo potem jajo pękło, a ze środka wyłoniło się pisklę, głośno zawodząc. Jeźdźcy szybko zniecierpliwili się płaczem i zastanawiali się, jak uciszyć smoka. Imię dla smoka, Garffiljorg, wymyślił Mieczyk. Gdy zapadła noc, Jeźdźcy umieścili pisklę w jednej ze smoczych stajni. Garff przestał płakać, gdy kurczak Mieczyka dotrzymał mu towarzystwa i zaczął mu "śpiewać". W odpowiedzi mały smok splunął unieruchamiającym bursztynem w stronę zwierzęcia i próbowało je zjeść. Wówczas Jeźdźcy z przerażeniem uświadomili sobie, że pisklę reprezentuje gatunek Śmiercipieśnia. 

Następnego dnia Jeźdźcy, w szczególności Sączysmark, szukali pomysłu, aby pozbyć się smoczęcia. Czkawka i Heathera stanowczo się jednak sprzeciwili, nie chcąc pozostawiać pisklaka samego sobie. Sączysmark sugeruje, aby odnieść go na Melodyjną Wyspę, Czkawka jednak zauważa, że ich ostatnia wizyta w tym miejscu nie należała do najprzyjemniejszych. Wówczas Heathera zaczyna śpiewać, a jej śpiew usypia nie tylko Garffa, lecz również bliźniaki oraz ich smoka. Czkawka uświadamia sobie, że śpiew jest nie tylko sposobem polowania Śmiercipieśnia, lecz także sposobem komunikacji. On i Heathera wpadają na pomysł, aby wykorzystać śpiew do tresury Garffa. 

Niestety, Garff wciąż pluje bursztynem w Jeźdźców, niezależnie od tego, czy podoba mu się ich śpiew, czy nie. Tylko Heathera nie jest atakowana. Wówczas Czkawka podejmuje decyzję, aby zabrać smoczę na Melodyjną Wyspę, do dorosłego Śmiercipieśnia. 

Garffiljorg z przybranym ojcem

W drodze na wyspę, Jeźdźcy utrzymują Garffa w ciszy śpiewając mu i używając smoczymiętki. Gdy docierają na miejsce, zauważają, że Śmiercipieśniowi udało się uciec z jaskini, w której poprzednim razem uwięził go Czkawka z pomocą Earsplitter. Wkrótce smok pojawia się i atakuje Jeźdźców, a wówczas Garff podlatuje do Śmiercipieśnia i wydaje z siebie płacz. Dorosły smok zaczyna śpiewać, na co Garff odpowiada tym samym, jednak zostaje przez niego uderzony ogonem i wpada na skalną ścianę. Czkawka zdaje sobie sprawę, że Śmiercipieśniowi nie podobają się piosenki wymyślone przez Jeźdźców. Gdy dorosły smok przymierza się do ponownego ataku, Garff wzlatuje w niebo i staje w ich obronie, znów śpiewając. Tym razem Śmiercipieśń akceptuje pieśń smoczęcia i adoptuje je. Razem odlatują w głąb wyspy.

Jeźdźcy smoków: Na końcu świata (sezon 5)

Ranny Garffiljorg

W odcinku Living on the Edge, Garff, jako już dorosły smok, zostaje zaatakowany przez Łowców Smoków pod wodzą Krogana, podczas gdy jego przybrany rodzic zostaje porwany i użyty do wzywania i tresury Paszczogonów. Ciężko ranny Śmiercipieśń jest pozostawiony sam sobie i oczekuje na powolną śmierć, lecz w porę odnajdują go smoczy jeźdźcy. Astrid i Wichura zostają przy nim do momentu, w którym rany smoka zostają uleczone i smokowi nie grozi już śmierć. Następnie zabierają go ze sobą na Koniec Świata, by mieć na niego oko.

W odcinku Smoków się nie zostawia, jeźdźcy przyłapują Garffiljorga na polowaniu na zaprzyjaźnione z nimi smoki. Śmiercipieśń więzi w bursztynie Smidvarga z zamiarem spożycia go, jednak jeźdźcy w porę powstrzymują go. Uświadamiają sobie tym samym, że dorosły już Garff podąża za instynktami i stanowi zagrożenie dla przyjacielskich smoków, dlatego podejmują decyzję o relokacji Śmiercipieśnia. Znajdują mu nową i, jak sądzą, odosobnioną wyspę, pozbawioną drapieżników, które mogłyby stanowić zagrożenie dla Garffa. Gdy docierają na miejsce, okazuje się, że żyją tam przedstawiciele jadowitego gatunku Ślizgochlast, które natychmiast podejmują atak na intruzów i zmuszają Garffa do ucieczki.

Pożegnanie Garffa z Wichurą

Jeźdźcy, przekonani, że smok znalazł się w niebezpieczeństwie, a być może już nie żyje, podejmują akcję poszukiwawczą i ratunkową. Wichura popada w rozpacz po stracie przyjaciela, lecz pozostałe smoki i ich jeźdźcy wyruszają na eksplorację wyspy. Czkawka i Sączysmark trafiają do podziemnej jaskini, w której Garff odgrodził się od Ślizgochlastów bursztynową ścianą. Jeźdźcy uwalniają go, budząc tym samym drzemiące Ślizgochlasty. Z pomocą przybyłej Wichury przeganiają smoki i mogą swobodnie uciec. Po tej przygodzie jeźdźcy ponownie podejmują decyzję o relokacji Garffiljorga i pozostawiają go na wyspie, która nie kryje już żadnych niebezpieczeństw.

Jeźdźcy smoków: Na końcu świata (sezon 6)

Garff z towarzyszem

W odcinku Rodzinne sprawki, Astrid nalega, by Garff dołączył do Jeźdźców na Końcu Świata, ponieważ na jego opuszczonej wysepce na pewno czuje się samotny. Czkawka, choć bardzo niechętny pomysłowi i przekonany, że wyniknie z tego wiele problemów, ulega błaganiom dziewczyny. Jeźdźcy udają się na jedną z wysp okupowanych przez Łowców, na której ma znajdować się zniewolony Śmiercipieśń, używany do przywoływania, a następnie unieruchamiania Paszczogonów. Garff leci z nimi, i, widząc swojego pobratymca, leci mu na pomoc, wskutek czego zostaje natychmiast pojmany przez Łowców. Po interwencji Jeźdźców i walce z Łowcami udaje się uwolnić tak Garffa, jak i zniewolonego Śmiercipieśnia. Oba smoki odlatują i od tej pory żyją razem, dzięki czemu Garff nie jest już samotny.

Smok odgrywa także istotną rolę w odcinku Król smoków (część 2). Swoim śpiewem przywołuje on wezwane przez Oszołomostracha dzikie smoki, które dołączają do wielkiej i ostatecznej bitwy z Łowcami, a także sam bierze udział w walkach.

Relacje

Kurczak Mieczyka

Kura jest stworzeniem, które pod wpływem instynktu wytrwale wysiaduje jajo Garffiljorga. Tym większą niespodzianką jest dla smoczych jeźdźców i jej samej, gdy świeżo wyklute pisklę nie dość, że nie darzy jej ciepłymi uczuciami, to na domiar złego traktuje ją jako potencjalną przekąskę. Jeźdźcy podejmują wysiłek, by wyperswadować smoczęciu ten zamiar.

Heathera

Przez bardzo długi czas Heathera była jedynym człowiekiem, którego tolerował Garffiljorg. Gdy jeźdźcy usiłowali śpiewać smoczęciu różnorodne piosenki, chcąc go uspokoić i uśpić, tylko głos Heathery rzeczywiście działał na niego uspokajająco. Z tego powodu to właśnie Heatherze powierzono opiekę nad małym Garffem, do momentu, w którym smok odnalazłby swoje miejsce na łonie natury i nie stanowił już problemu dla jeźdźców.

Przybrany ojciec

Proces akceptacji smoczęcia przez dorosłego Śmiercipieśnia, mieszkającego na Melodyjnej Wyspie, był dość problematyczny i bolesny. Dziki Śmiercipieśń początkowo nie chciał zaakceptować Garffa ze względu na jego niezdarny śpiew. Ostatecznie jednak przekonał się do pisklaka i uznał go jako przybranego potomka.

Wichura

Pożegnanie Garffiljorga i Wichury

Po tym, jak jeźdźcy uratowali i tymczasowo przejęli opiekę nad Garffem, bardzo mocno zacieśniła się więź przyjaźni między nim a Wichurą, smoczycą Astrid. Smoki były do siebie przyzwyczajone do tego stopnia, że Wichura, jako jedyna, uodporniła się na hipnotyzujący śpiew Garffa.

Po relokacji dorosłego już Śmiercipieśnia pożegnanie tych dwóch smoków było najdłuższe i najbardziej czułe, a gdy Garff został zaatakowany przez Ślizgochlasty, Wichura, przekonana o nieuniknionej śmierci przyjaciela, popadła w rozpacz i odmówiła współpracy z jeźdźcami. Dopiero gdy smoczyca usłyszała odległe wołania Garffa o pomoc, powróciła do pełnej sprawności i udała się na ratunek. Podczas ucieczki przed jadowitymi smokami, w przypływie wściekłości, ujawniła nową umiejętność ziania ogniem, co jeszcze bardziej wskazuje na oddanie swojemu przyjacielowi. Gdy ostatecznie Garff trafił na odosobnioną wyspę, pożegnanie znów było trudne dla Wichury i Garffa.

W grach

DreamWorks Dragons: Rise of Berk

Garffiljorg
Niektóre dane mogą zmieniać się wraz z aktualizacjami gry
Typ	unikalny
Poziom Szczerbatka	dowolny
Dostępność	specjalne okazje
Główne siedlisko	Melodyjna Wyspa
Czas poszukiwania jaja	4 h
Czas wyklucia	nie dotyczy
Cena	5,000
Opis z gry
Hatched under Chicken, this Deathsong likes to be sung to... constantly! So clear your throaths Vikings, or Garffiljorg will be happy to wail a song of its own.
Tłumaczenie
Wykluty dzięki Kurczakowi, ten Śmiercipieśń lubi, kiedy mu się śpiewa... na okrągło! Więc oczyśćcie gardła, Wikingowie, albo Garffiljorg z radością zawyje własną pieśń.

Ciekawostki

• W przeciwieństwie do jaj innych smoków, jajo Śmiercipieśnia nie eksplodowało podczas wyklucia. 
• Poza Bimem, Bamem i Bomem, Garff jest jedynym smoczęciem wychowanym przez smoka z tego samego gatunku, lecz niebędącego jego biologicznym rodzicem.

Zobacz też

Bohaterowie z filmów, serialu oraz gier Główni bohaterowie Smoki Antagoniści Bohaterowie z filmów Bohaterowie z serialu Bohaterowie z gier