Jak Wytresować Smoka Wiki
Advertisement
Jak Wytresować Smoka Wiki
Poprzedni odcinek
Harmonia nieidealna
Pod osłoną nocy Następny odcinek
Wiking, co się zowie

Pod osłoną nocy (ang. When Darkness Falls) — czwarty odcinek pierwszej serii sezonu Jeźdźcy smoków: Na końcu świata. Jego premiera w USA odbyła się 26 czerwca 2015 roku na platformie internetowej Netflix, zaś w Polsce 18 lutego 2016 roku na kanale Cartoon Network.

Opis[]

Podczas kolejnej wyprawy na nieznaną wyspę smoczy jeźdźcy odkrywają, że jest zamieszkiwana przez nowy tajemniczy gatunek smoków.

Fabuła[]

Jeźdźcy w dalszym ciągu poszukują wyspy odpowiedniej, by się na niej osiedlić i założyć siedzibę smoczych jeźdźców. Na jednej z nich Czkawka i Sączysmark uciekają przed dzikami, jednak kiedy dobiegają do klifu nie ma już dla nich ratunku. Sączysmark próbuje zabrać Czkawce jego protezę, by się obronić, ale na szczęście w porę ratuje ich Astrid na Wichurze. Przyjaciele udają się na dalsze poszukiwania wyspy.

Trafiają na piękną, zieloną wyspę, która wydaje się idealna, by na niej zamieszkać. Jest tam dużo wody i nie widać żadnych dzikich, niebezpiecznych smoków, a Szpadka zauważa, że rośnie na niej wiele ładnych, niebieskich kwiatów. Śledzik jednak orientuje się, że to niebieskie oleandry, niezwykle trujące dla smoków kwiaty. Ich obecność w tym miejscu powoduje, że przyjaciele natychmiast rezygnują z pomysłu osiedlenia się na wyspie i opuszczają ją.

Następną wyspą jest Wyspa Szeptozgonów, którą początkowo obserwują z góry, lecz po chwili zauważają wydostające się spod ziemi Szeptozgony. Natychmiast omijają ją i lecą dalej. Na kolejnej wyspie żyją dzikie, niebezpieczne zwierzęta.

W końcu jeźdźcy trafiają na przyjazną, dużą wyspę. Natychmiast stwierdzają, że miejsce to jest wspaniałe na założenie osady. Jedynie Mieczyk pozostaje sceptyczny, twierdząc, że to, co wygląda zbyt dobrze, musi w sobie kryć jakąś pułapkę. Przyjaciele ignorują go. Jeźdźcy lądują na brzegu wyspy i natychmiast postanawiają zostać tu przynajmniej na noc.

Czkawka usiłuje przydzielić jeźdźcom zadania, między innymi znalezienie wody, pożywienia czy drewna na opał, jednak przyjaciele są zajęci sporządzaniem wstępnych planów zagospodarowania wyspy. Każdy z nich chce urządzić się inaczej, co doprowadza do kłótni i nieporozumień. W końcu Szczerbatek uderza plazmą w ziemię i zwraca uwage jeźdźców na Czkawkę. Ten rozdziela zadania.

Kiedy zapada wieczór, jeźdźcy siedzą wokół ogniska i rozmawiają. Mieczyk straszy wszystkich wymyślonymi przez siebie potworami, które mogą grasować po wyspie. Po kolei straszy każdego z jeźdźców, jednak ostatecznie tylko Sączysmark wydaje się najbardziej przerażony. W końcu przyjaciele idą spać.

W środku nocy rozlega się wycie dzikich zwierząt, dochodzące z głębi wyspy. Tylko Mieczyk budzi się, przerażony. Postanawia sprawdzić, skąd pochodzą dziwne dźwięki, i udaje się do lasu. Nerwowo rozgląda się dookoła i w końcu dostrzega mały kształt przemykający obok niego. Okazuje się, że to kurczak. Uspokojony chłopak zauważa, że można z niego zrobić śniadanie. W tym momencie za jego plecami, zza drzew wyłania się kształt ogromnego smoka, który przesłania księżyc. Oczarowany Mieczyk obserwuje stworzenie z zachwytem.

W obozie jeźdźców nagle wszyscy budzą się, zaalarmowani krzykiem Mieczyka. Chłopak wybiega z lasu i opowiada przyjaciołom o ogromnym smoku, którego spotkał w głębi wyspy. Nikt nie wierzy w jego opowieści, lecz zdesperowanemu Mieczykowi, z pomocą siostry, udaje się przekonać jeźdźców do zbadania wyspy. Nie znajdują nic ciekawego i wracają do obozowiska, by zająć się dalszymi pracami.

Rankiem Astrid przedstawia swoją wizję zagospodarowania osady. Budzi to liczne spory między jeźdźcami, gdyż każdy z nich chce urządzić wyspę według własnego uznania. Tymczasem Mieczyk cały dzień spędza w lesie, poszukując spotkanego poprzedniej nocy potwora. Znów spotyka kurczaka, który początkowo go irytuje, lecz któremu pozwala sobie towarzyszyć. Po drodze wpada do dziury i ma żal do kurczaka, że go nie ostrzegł. Następnym razem zwierzę gdakaniem ostrzega Mieczyka przed kolejną dziurą, lecz mimo to chwilę później i tak spada z urwiska. Wieczorem, wyczerpany wraca do obozowiska, oczywiście w towarzystwie koguta.

Mieczyk i Szpadka zakładają się o to, że na wyspie naprawdę mieszka wielki smok. Gdy zapada wieczór, lecą razem w głąb wyspy, a zaintrygowany Czkawka leci za nimi. Przez długi czas nic się nie dzieje, lecz nagle rozbrzmiewa ryk, a z lasu znów wyłania się wielki kształt. Mieczyk mówi siostrze, że wygrał zakład, lecz że wybacza jej, że nie dowierzała. Bierze również do rąk kurczaka i, wzruszony, jemu również wybacza. Okrzykiem "widzimy się w Walhalli" lecą prosto na gigantyczną bestię. Przerażony Czkawka obserwuje ich poczynania. Kiedy bliźniaki uderzają w smoka, ten rozpada się na maleńkie elementy. Wówczas Czkawka uświadamia sobie, że tak naprawdę jest to wielkie stado, które tworzy kształt znacznie powiększonej wersji siebie. Mieczyk i Szpadka przez chwilę zastanawiają się, czy umarli, jednak widząc siebie dochodzą do wniosku, że wciąż żyją. Dostrzegają lecącego samotnie białego smoka, który, jak się domyślają, jest alfą stada. Łapią więc go w sieć, aby unieszkodliwić stado smoków. Transportują smoka do obozowiska, lecz Czkawka ma przeczucie, że będzie to miało złe skutki.

W obozowisku młodzież studiuje nowego smoka, szamoczącego się w sieci. Śledzik sugeruje, aby nazwać ten gatunek Nocny Koszmar, lecz Mieczyk, patrząc na białego alfę stada, proponuję nazwę "Smidvarg i jego spółka". Ostatecznie Czkawka akceptuje nazwę Nocny Koszmar. W tym momencie przyjaciele słyszą w oddali ryki, które zmuszają ich do patrolu. Ponownie udają się w głąb wyspy.

Widzą stado małych smoków lecących chaotycznie i gonionych przez Zmiennoskrzydłe. Smoki jeźdźców strzelają ogniem w ich stronę, chcąc je rozproszyć, jednak Zmiennoskrzydłych przylatuje coraz więcej. Czkawka zwraca uwagę, że walka nie jest zbyt wyrównana, i nie wie, w jaki sposób można przepędzić duże smoki. Tymczasem uwięziony w obozowisku Smidvarg, wyczuwając niebezpieczeństwo, bezskutecznie usiłuje się uwolnić. W końcu Czkawka uświadamia sobie, że bez alfy stado jest zupełnie bezbronne i nie może się skutecznie obronić, w związku z czym wraca na brzeg oceanu, aby uwolnić Smidvarga. Jednak kilka Zmiennoskrzydłych przylatuje także do obozowiska, utrudniając alfie powrót do stada. Czkawka i Szczerbatek, a także bliźniaki, pomagają w przepędzeniu smoków i eskortują Smidvarga do pozostałych Nocnych Koszmarów. Kiedy dociera do stada, Nocne Koszmary tworzą kształt wielkiego smoka, czym natychmiast odstrasza Zmiennoskrzydłe.

Rankiem następnego dnia Czkawka przedstawia projekt osady. Zgodnie z jego planem każdy z jeźdźców może stworzyć własny zakątek i zagospodarować go według własnego uznania. Twierdzi, że najlepiej będzie stworzyć wielką bazę, którą nazwą Końcem Świata. Wszyscy jednogłośnie popierają pomysł.

Wieczorem, kiedy jeźdźcy budują bazę, odwiedza ich Smidvarg, tym razem przyjaźnie nastawiony. W ramach wdzięczności za pomoc w odstraszeniu Zmiennoskrzydłych stado małych smoków formuje kształt Nocnej Furii, czym zadziwia jeźdźców i uszczęśliwia Szczerbatka. Tak oto Koniec Świata powstał i zdobył swoich obrońców.


Najważniejsze wydarzenia[]

  • Smoczy jeźdźcy odkrywają wyspę, na której postanawiają założyć bazę. Nazywają ją Końcem Świata.
  • Odkryty zostaje nowy gatunek smoka – Nocny Koszmar.
  • Mieczyk zaprzyjaźnia się z kurczakiem, który potem będzie mu wielokrotnie towarzyszył.

Postacie[]

Ludzie[]

Smoki[]

Zobacz też[]

Advertisement