← | Poprzedni odcinek Skrzydlata walka (część 2) |
Smoków się nie zostawia | Następny odcinek Florek |
→ |
Smoków się nie zostawia (ang. No Dragon Left Behind) — dziesiąty odcinek piątej serii sezonu Jeźdźcy smoków: Na końcu świata. Jego premiera w USA odbyła się 25 sierpnia 2017 roku w serwisie Netflix, a w Polsce 11 sierpnia 2018 roku na kanale Cartoon Network.
Opis[]
Gdy Wichura zostaje zatruta przez jad Ślizgochlasta, Astrid musi ryzykować własne życie, by zdobyć składnik na antidotum dla swojej smoczycy.
Fabuła[]
Jeźdźcy zastanawiają się, jak odbudować zniszczony przez wojnę i lawę Koniec Świata. Bliźniaki prezentują swój projekt domu, ujawniając wiele desingerskich pomysłów, między innymi "wyspę" w kuchni. Ich zapał do remontu szybko studzi Czkawka, zachęcając rodzeństwo do pracy przy stajni.
Nagle rozmowę przerywa strzał Garffiljorga, który więzi w bursztynie Smidvarga. Przyjaciele są zaniepokojeni zachowaniem smoka, zauważając u niego cechy, jakie pozwalają Śmiercipieśniom skutecznie polować. Astrid usiłuje bronić Garffa, uzasadniając jego mordercze zapędy instynktem. Dodatkowo stwierdza, że dla jej smoczycy - Wichury - nie jest tak agresywny. Haddock jednak postanawia znaleźć smokowi nowy dom, taki, gdzie będzie bezpieczny.
Drużyna znajduje wyspę, niemal identyczną jak Wyspa Śmiercipieśnia. Astrid z nieukrywanym żalem przytakuje Czkawce, że lepiej będzie go tu pozostawić. Kiedy przychodzi czas rozstania, każdy z jeźdźców żegna się z nim po swojemu - Śledzik wpada w rozpacz, Mieczyk ze Szpadką przyśpiewują mu, Sączysmark rzuca kilka słów na odchodne. Na samym końcu odchodzi blond wojowniczka, nie ukrywając emocji. Dziewczyna obiecuje Garffowi regularne wizyty.
W pewnym momencie Czkawka zauważa niepokojący ruch w krzakach. Okazuje się, że to jeden z Śligochlastów. Smoki przypominające węże atakują młodego Śmiercipieśnia i wierzchowce jeźdźców. Garffiljorg, w geście rozpaczliwej obrony, trafia swoim bursztynem w Wichurę, a następnie odlatuje w ucieczce przed jadowitymi gadami. Astrid biegnie do smoczycy, zdumiona dziwnym zachowaniem Garffa. Jest pewna, że Śmiercipieśń nie trafił w Ślizgochlasta, który i tak ukąsił jej latającą towarzyszkę. W panice pyta Śledzika o antidotum, którego składem okazuje się być: korzeń anielskiej paproci, żywica oraz jad tegoż smoka. Czkawka więc rozdziela zadania, sam z Sączysmarkiem wyruszając odnaleźć Garffiljorga.
Astrid usiłuje uspokoić zdenerwowaną Wichurę, podczas gdy Ingerman i bliźniaki szukają składników antidotum. Dwa pierwsze znajdują bez trudu, ale kiedy nadchodzi pora zebrania jadu, zaczynają się kłótnie. Blondynka, wręcz błagalnym tonem, prosi ich o pomoc. Trójka więc wyrusza, wymyślając sobie przezwiska.
Sączysmark wylewa swoje żale na temat tej misji, narzekając na ogromne niebezpieczeństwo. Jego monolog perfidnie przerywa Czkawka, dosadnie uzasadniając mu decyzję.
Śledzik i rodzeństwo rozmyślają, w jaki sposób zebrać niezbędny im jad, jednocześnie nie zostając ukąszonym. Podczas ich dyskusji zauważają ich Ślizgochlasty, co powoduje nagłą ucieczkę grupki. Kiedy wracają z niczym, Astrid wydaje się być rozczarowana. W niezwykłym geście heroizmu sama biegnie zdobyć konieczny składnik, zostając ukąszona. Wraca z jadem, a Ingerman sporządza szybko antidotum. Stan dziewczyny poprawia się, w przeciwieństwie do stanu Wichury. Astrid jest tym faktem załamana do tego stopnia, że zaczyna płakać, wprawiając w konsternację bliźniaki.
Czkawka z Sączysmarkiem idą jaskinią pełną Ślizgochlastów, nie chcąc żadnego obudzić. W pewnym momencie Haddock zauważa leżący na ziemi bursztyn i domyśla się, że Garff jednak przeżył.
Pozostali jeźdźcy próbują tymczasem znaleźć przyczynę dziwnego zachowania Wichury. Mieczyk i Szpadka wspominają swojego wuja Magnara, śmiejąc się z jego kalectw. Astrid zauważa, że jej smoczyca zaczęła dziwnie reagować dopiero po uwolnieniu z kokona, a Śledzik dedukuje, iż być może gadzica w ogóle nie została ukąszona. Blondynka ze smutkiem stwierdza, że Wichura opłakuje Garffa, i, jakby na potwierdzenie tych słów, rysuje podobizny obu smoków na piasku, powodując zachwyt u bliźniaków. Dziewczyna pociesza swojego wierzchowca.
Czkawka i Jorgenson odnajdują ogromną ścianę z bursztynu Śmiercipieśnia, za którą schował się Garffiljorg, chroniąc się przed ukąszeniem wściekłych smoków. Haddock decyduje się powoli, za pomocą Piekielnika, wyciąć otwór w zaporze i niepostrzeżenie wydostać się z groty. Początkowo idzie nawet dobrze, ale po chwili trafia na słaby punkt ściany, która w całości się rozkrusza, budząc Ślizgochlasty. Garff strzela do jadowitych smoków, ale jego maż spływa po ich śliskich łuskach. Nagle na pomoc przylatują pozostałe wierzchowce jeźdźców, wezwane śpiewem Śmiercipieśnia. Astid na Wichurze zadaje ostatni, decydujący cios Ślizgochlastom, a następnie cała drużyna odlatuje z wyspy.
Nadchodzi czas pożegnania. Garff i samica Zębacza łaszą się do siebie, co oglądają pozostali przyjaciele. Astrid z uśmiechem i spokojem odlatuje, pewna, że jeszcze się z nim spotkają.
Najważniejsze wydarzenia[]
- Jeźdźcy pierwszy raz spotykają Ślizgochlasty.
- Garffiljorg opuszcza jeźdźców.
Postacie[]
Ludzie[]
Smoki[]
- Szczerbatek (Nocna Furia)
- Wichura (Śmiertnik Zębacz)
- Hakokieł (Koszmar Ponocnik)
- Sztukamięs (Gronkiel)
- Wym i Jot (Zębiróg Zamkogłowy)
- Smidvarg (Nocny Koszmar)
- Garffiljorg(Śmiercipieśń)
Pozostałe gatunki[]
- Ślizgochlast (debiut)